Хуб, дар принсипи тааҷҷубовар нест, ки чашмони ин хонум ҳангоми дидани хурӯс, ки танҳо дар чашмонаш меафтад, равшан мешавад, ӯ албатта дикро мемакид, хуб аст ва худи ҷинс аз афташ дар аввал осон набуд. Ман намефаҳмам, ки чӣ тавр вай онро даровард, зеро он хеле калон аст, вай равшан аст, ки духтарро аз чунин дикҳо сӯхтааст, барои ҳамин вайро ба ин гуна зеҷиҳои калон ҷалб мекунад, вайро воқеан хуб мезад.
Не, ман мефаҳмам, бачаи ғусса. Ӯ трахает ва медиҳад як хонум дар даҳони бо рифола. Аммо пас чаро аз таги хонум мебӯсад? Ин як навъ аҷиб аст, ҳамин тавр не? Барои ман хонум фоҳишаи хаккон нест, аммо агар ин тавр бошад ва дар ҳақиқат чаро ӯ ҳадди ақалл дар даҳони бе рифола намедиҳад? Ба ман хеле маъқул аст, ки бо як хонуми муқаррарӣ дар мавқеи 69 лаззат бурдан ва албатта бидуни рифола ва албатта ба қаноатмандии комили ҳарду. Ва ин боварии тарафайн ва муносибати муътадилро талаб мекунад.